Komentarze
21. Miłość wcielona i ukrzyżowana
Wcielenie Boga jest początkiem wydarzeń zbawczych, które dokonały się przez Syna Bożego, Jezusa Chrystusa. W dalszej części wyznania wiary stwierdzamy, że ten, który stał się Człowiekiem został umęczony, ukrzyżowany i pogrzebany, wszystko to stało się w konkretnym historycznym czasie, kiedy prokuratorem Judei był Poncjusz Piłat. Ukrzyżowanie było najbardziej haniebną śmiercią w starożytnym świecie. Była to kara przewidziana jedynie dla niewolników.
20. Wcielenie: niebo na ziemi
Po przerwie wakacyjnej wracamy do komentarzy wyjaśniających poszczególne elementy eucharystii. W naszej wędrówce przez gesty, słowa, znaki i symbole zatrzymaliśmy się na drugim artykule wyznania wiary, które wypowiadamy w czasie każdej niedzielnej eucharystii zaraz po wygłoszonej przez celebransa homilii, czyli wyjaśnieniu usłyszanego Bożego słowa. Drugi artykuł wyznania wiary opowiada kim jest Pan nasz, Jezus Chrystus. Tak jak i pierwszy artykuł wyznania wiary, który dotyczy Boga Ojca, tak i drugi jest podzielony na teologię oraz ekonomię, to znaczy opowiada kim dana osoba Trójcy Świętej jest (to jest teologia) oraz w jaki sposób objawia się w ludzkim życiu i co czyni dla człowieka (to jest ekonomia).
19. Jeden Pan Syn Ojca
W drugim artykule wyznania wiary kierujemy swoją uwagę na drugą Osobę Bożą. Jest nim syn Ojca Stworzyciela. Jednak zanim nastąpi wyznanie wiary w Syna, którym jest Jezus Chrystus, to z całą mocą stwierdzamy, że jest On „jednym Panem”. Tym samym, którym jest jeden Bóg. Mówimy: „I w jednego PANA, Jezusa Chrystusa, Syna Bożego jednorodzonego”.
18. Wszechmogący w miłości
W wyznaniu wiary, wypowiadanym każdej niedzieli w czasie eucharystii, nazywamy Boga Ojcem i dodajemy, że jest On wszechmogącym Stworzycielem nieba i ziemi. Jest to cytat z pierwszego zdania Pisma Świętego. Tam w księdze Rodzaju czytamy, że „na początku Bóg stworzył niebo i ziemię”.
17. Ten, który jest Ojcem
Tajemnica Trójcy Świętej, którą wyznajemy w czasie Eucharystii w wyznaniu wiary wypowiadanym po kazaniu, jest centralną prawdą wiary chrześcijaństwa. Wszystkie prawdy, którymi żyje Kościół, od tej jednej, naczelnej prawdy wpływają i ku niej także zmierzają. Nasze wyznanie wiary rozwija tę tajemnicę w opowieść o trzech Osobach Boskich: Ojcu, Synu i Duchu Świętym. Każda z tych trzech części opowieści dotyczy kolejnej Osoby Boskiej w jej teologii, czyli opowieści kim ta Osoba jest w swojej istocie oraz w jej ekonomii, czyli co ta Osoba uczyniła w historii zbawienia.
16. Odpowiedź na Słowo
Ostatnim akordem liturgii Słowa jest Credo, czyli wyznanie wiary, które śpiewa lub recytuje cała wspólnota. Właśnie usłyszeliśmy Słowo, które kieruje do nas nasz Pan i to Słowo zawsze domaga się odpowiedzi.
15. Słowo w powiewie ciszy
Wiemy już, że w czasie eucharystii czytamy teksty Pisma Świętego wzięte ze Starego oraz Nowego Testamentu. W Dziejach Apostolskich, w księdze, która jest w Nowym Testamencie zaraz po ewangeliach, czytamy taką opowieść:
14. Wypełnienie tego co zostało zapowiedziane
Święty Augustyn napisał: „Nowy Testament jest ukryty w Starym, natomiast Stary znajduje wyjaśnienie w Nowym”. Po pierwszym czytaniu ze Starego Testamentu oraz zaśpiewanym psalmie responsoryjnym (to taki psalm, na którego zwrotki zaśpiewane przez kantora, cała wspólnota odpowiada śpiewając zadany refren) przechodzimy do Nowego Testamentu.
13. Przygotowanie zbawienia
Liturgia Słowa niedzielnej eucharystii ma zawsze ten sam schemat: pierwsze czytanie jest ze Starego Testamentu lub w okresie wielkanocnym z Dziejów Apostolskich, po nim następuje psalm responsoryjny, czyli fragment jednego z psalmów lub innych pieśni obecnych w Piśmie Świętym, po psalmie jest czytane drugie czytanie z listów Nowego Testamentu, a następnie fragment jednej z czterech ewangelii kanonicznych.
12. Oto Mądrość
Po odśpiewanym hymnie Chwała na wysokości oraz odmówionej kolekcie, następują czytania z Pisma Świętego. Zasadniczo Eucharystia dzieli się na dwie części: na liturgię Słowa oraz liturgię eucharystyczną. Są one także nazywane stołem Słowa oraz stołem Chleba.